Όσο δύσκολο κι αν φαίνεται, ακόμα και να το σκεφτούμε, θα έρθει κάποια στιγμή που θα χρειαστούν τη βοήθειά μας, όπως κι εμείς κάποια στιγμή θα χρειαστούμε τη βοήθεια των παιδιών μας.
Η σχέση μας με τους ηλικιωμένους μπορεί να είναι σύνθετη και μερικές φορές να φέρει το βάρος δυσάρεστων οικογενειακών στιγμών από το παρελθόν. Η δική μας ζωή μπορεί να είναι ασταθής, ίσως και πολύ ασταθής και να είμαστε υποχρεωμένοι να ισορροπούμε ανάμεσα στα παιδιά, την εργασία, τους φίλους, ακόμα και την δική μας υγεία, πέρα από τα καθήκοντα φροντίδας. Ποιες, όμως, ακριβώς είναι οι ευθύνες μας απέναντι στους ηλικιωμένους γονείς μας ούτως ή άλλως;
Είναι γεγονός πως η προσδοκία των περισσότερων ανθρώπων είναι ότι κάποια μέρα θα είναι αυτοί που θα φροντίσουν τους ηλικιωμένους γονείς τους, για να τους προσφέρουν με κάποιον τρόπο ένα μικρό αντάλλαγμα για όσα εκείνοι τους πρόσφεραν αναθρέφοντάς τους.
Όμως, η φροντίδα των ηλικιωμένων γονιών πρέπει να γίνεται χωρίς απώλεια για εσάς τους ίδιους. Οι άνθρωποι έχουν πολύ διαφορετικές σχέσεις με τους γονείς τους και διαφορετικά συναισθήματα σχετικά με τη φροντίδα τους. Παρά τις προσωπικές μας ιστορίες, όμως, έχουμε την ηθική ευθύνη να σιγουρευτούμε ότι οι αγαπημένοι μας είναι ασφαλείς και παίρνουν τη φροντίδα που απαιτείται.
Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ότι τα αισθήματα αγάπης δεν είναι απαραίτητα για να είναι κάποιος καλός φροντιστής. Δεν θα επιλέξετε τον άνθρωπο που θα φροντίσει το αγαπημένο σας πρόσωπο με βάση τα συναισθήματα που τρέφει γι’ αυτόν. Γιατί είναι περισσότερο αγχωτικό για εσάς τους ίδιους να σκέφτεστε συνεχώς ότι έχετε αφήσει τον αγαπημένο σας άνθρωπο στα χέρια εντός απρόσεκτου και ανεύθυνου φροντιστή.
Έτσι είναι αναγκαίο να βρείτε τον κατάλληλο άνθρωπο, ακόμα κι αν δεν συνδέεται συναισθηματικά με το οικείο σας πρόσωπο, ειδικά αν εσείς βρίσκεστε μακριά ή οι αποστάσεις είναι μεγάλες. Γι’ αυτό θα πρέπει να σιγουρευτείτε πως αφήνετε την φροντίδα του γονιού σας ή όποιου άλλου αγαπημένου προσώπου, αν δεν υπάρχει η δυνατότητα να το έχετε κοντά σας, σε κάποιο άτομο που έχει την εμπειρία και μπορεί να τον φροντίσει σωστά. Είναι, όμως, εξίσου σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι η φροντίδα του αγαπημένου σας προσώπου δεν θα πρέπει να γίνει σε βάρος της δικής σας συναισθηματικής και σωματικής ισορροπίας.
Να θυμάστε επίσης: Αυτό δεν είναι κάτι που μπορείτε να το κάνετε μόνοι σας. Θα χρειαστείτε βοήθεια.
Αυτό που πολλοί άνθρωποι και ιδίως οι γυναίκες συνηθίζουν είναι να αναλαμβάνουν μόνoι τους το ρόλο του μάρτυρα και να αφήνουν τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας αμέτοχα και… ξεκούραστα.
Αντί να κάνετε κάτι τέτοιο με κίνδυνο κάποια στιγμή να καταρρεύσετε σωματικά και συναισθηματικά, σκεφτείτε πρακτικά. Οργανώστε την οικογένειά σας σαν ομάδα και αφήστε το κάθε μέλος της να επιλέξει ποιες εργασίες μπορεί να διαχειριστεί όσον αφορά τον παππού ή τη γιαγιά. Μην διστάσετε να αναθέσετε ακόμα και σε τρίτους κάποια μικρή φροντίδα, αν δείξουν πρόθυμοι να σας βοηθήσουν. Κάθε «χείρα βοηθείας» είναι πολύτιμη σε τέτοιες περιπτώσεις.
Η φροντίδα των αγαπημένων σας προσώπων είναι μία από τις πιο «δύσκολες θέσεις εργασίας» που θα έχετε ποτέ στη ζωή σας. Πιθανότατα θα υπάρξουν φορές που θα αισθανθείτε πως απλά δεν μπορείτε να συνεχίσετε. Ειδικά αν το αγαπημένο σας πρόσωπο δεν έχει κάποιο σωματικό πρόβλημα που δεν του επιτρέπει να αυτοεξυπηρετηθεί, αλλά έχει πρόβλημα άνοιας ή Αλτσχάιμερ, οπότε επιβαρύνεστε συναισθηματικά και από το γεγονός ότι έχει σταματήσει να σας γνωρίζει.
Οταν κάποια στιγμή οι μέρες σας ως φροντιστή θα έχουν τελειώσει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα θελήσετε να κοιτάξετε πίσω και να ξέρετε ότι κάνατε το καλύτερο που μπορούσατε για το γονιό σας. Θα θέλετε να ξέρετε ότι κάνατε τις περισσότερες μέρες, μήνες ή χρόνια το σωστό.
Και τότε είναι εξίσου σημαντικό να θέλετε να επιστρέψετε πραγματικά πίσω στην παλιά σας ζωή, που είναι γεμάτη με τους ανθρώπους που σας αγαπούν και στις δραστηριότητες που σας ενδιαφέρουν. Και θα πρέπει να έχετε κι εσείς οι ίδιοι καλή υγεία για να μπορέσετε να τα απολαύσετε όλα αυτά.
